Rondom Amstelveen is heel wat veen afgegraven. Hoe dat in zijn werk ging is goed te zien op een van weinige plaatjes van het turfbedrijf dat bij Amstelveen werd gemaakt. Wie er fietst of wandelt kan poldergeschiedenis van Holland in al zijn variatie aanschouwen. De vrijwel ongeschonden polder De Ronde Hoep is misschien wel het mooiste voorbeeld van een middeleeuwse ontginning en verkaveling, de nooit drooggemaakte Vinkeveense plassen laten zien welke ravage de veengravers achterlieten en de Bijlmermeerpolder is het beste voorbeeld van hoe een droogmakerij die in de loop der tijd verstedelijkte. En dan is er nog de mooie Bovenkerkerpolder, deels ook verstedelijkt maar voor een groot deel ook nog de lege, kale droogmakerij van weleer. Een plek waar, net als in de Ronde Hoep, de auto is verbannen, met uitzondering dan van de toch wel weer drukke en mooie Nesserlaan. En dat het daar zo stil en ruimtelijk is mag een wonder heten zo onder de dikke rook van het grootstedelijk gebied van Amsterdam.
Bestuurlijk dateert de Bovenkerkerpolder uit 1629, van voor de vervening. Toen de plas met water een gevaar ging vormen voor Amsterdam, kregen Amsterdamse ondernemers octrooi de plas droog te maken. In 1769 viel de polder droog en kort daarop kon er geboerd worden. Dit alles is in 1979 uitstekend gedocumenteerd door de polderhistoricus P. van Schaik.
Ter gelegenheid van het 250-jarig bestaan van de polder schreef Hans Noltes min of meer een vervolg daarop. Natuurlijk komt de geschiedenis ruim aan bod, waaronder een beschrijving van de elf windmolens en de overgang naar stoombemaling, maar ook veel recente gebeurtenissen, zoals de populatie aan water- en weidevogels, het ecologisch beheer en de duurzame melkproductie. Vooral streekbewoners zullen hun hart kunnen ophalen aan deze uitgave. De uitgave in eigen beheer is te bestellen door een e-mail te zenden naar hans.noltes@wxs.nl. Prijs: € 19,95